Reis en eerste dagen Nieuw Zeeland

9 december – Vertrekdag
Met de drukste ochtendspits van het jaar is het maar goed dat we op tijd zijn vertrokken. Tot Utrecht langzaam gereden en daarna maar via Leiden naar Schiphol gegaan.
Nog snel een bakkie drinken met Peter en hupsakee het vliegtuig in..
11 uur reizen, met de klok mee, naar een land waar het 7 uur eerder is dan in Nederland.
Je ontbijt is je lunch en je lunch is je ontbijt, we weten het ook niet meer…
Cathay verbaast ons trouwens in positieve zin! Goeie service en overal aan gedacht. Eten is goed en nog lekker ook. De reis was voor velen een moment om bij te slapen, wij echter hebben maar een beetje aangesukkeld. In de slaapstand lagen de stoelen best oké, maar zelfs met R.E.M wilde het niet lukken (wel al het ultieme vakantie gevoel dankzij de vele autoritten naar Frankrijk met papa’s muziek). Niet of nauwelijks geslapen, maar de motivatie om de nacht door te trekken was toch wel Hongkong.
Wat een gave stad is dit, ondanks dat we maar kunnen oordelen over een kleine 5 uur rondwandelen, heeft het een mooie indruk op ons achter gelaten. Mede door onze gids Peter, die binnen 3 uur toch even van het station naar de top van de peak is geweest en naar het bekende roltrappensysteem van ‘wie is de mol’. Hier hebben we afscheid genomen, Peter moest aan het werk en wij zouden die trappen wel even belopen. Op driekwart maar omgekeerd, omdat we niet zeker wisten of we het anders zouden redden terug naar het vliegveld. Uiteindelijk via de kleine smalle straatjes met kraampjes terug naar Hongkong centraal gelopen en vanaf hier de metro/trein terug naar station. Van de reistijden en de verbinding kan NL nog wat leren ;)
Hongkong, een geweldige en goed georganiseerde stad, die je in 3 uur kan boeien en betoveren, maar die we weer achter ons gaan laten… De 11 uur durende reis over de oceaan richting Auckland staat voor de deur. Irene doet nog snel een dutje op de bank, ik typ het eerste verhaaltje. We zijn er (afgezien van de reisvermoeidheid) helemaal klaar voor.
10-11 december - Reis
Helemaal klaar voor, pfff dus niet.. We dachten wel even de hele reis te gaan slapen, maar dit viel vies tegen. De ogen gingen wel dicht en korte stukjes zijn we kwijt, maar het was een lange en vermoeiende reis, mede door de minder luxe stoelen. Op het station eerst maar even rustig bijkomen nadat we vlekkeloos door de douane zijn geloodst. Een grote bak koffie en een goeie kop thee. Nieuwe floeppies wisselen en het monopoliegeld van Nieuw Zeeland bewonderen. Hoewel deze nog meer van plastic aanvoelen en doorzichtig zijn op sommige plekken, moeten we wel in de gaten houden dat deze floeppies meer geld waard zijn dan de dollar uit Hongkong.
Met een beetje geluk zagen we een pendelbusje van Jucy (niet te missen met z’n knal groene en paarse kleuren) en deze kon ons mooi meenemen naar de locatie van het verhuur. Hier aangekomen zijn we snel geholpen en kwamen we de eerste verrassingen van onze reis alweer tegen. Of we ook rekening gehouden hadden met de $3000 die ze even afschrijven van je creditcard, als borg zijnde. Dit naast het feit dat ze al bijna 4k van de kaart afgeschreven hadden. Maar gelukkig was onze ruime extra buffer die we ingeschakeld hadden genoeg om het begin te overleven. We krijgen overigens de $3000 binnen 8 dagen teruggestort op onze rekening. Ze willen vast checken of die Europeanen echt geld hebben. Helaas kregen we ook te horen dat een internationaal rijbewijs verplicht is op iedere bestuurder (wij dachten alleen hoofdbestuurder). Jammer! Irene mag dus ‘officieel’ niet rijden. Onofficieel (ohhhh shhhht) zullen we hier later nog op terugkomen ;) to be continued..
Eenmaal in de camper even snel spiegeltjes goed zetten en als een echte acteur zonder plankenvrees is Otto zich gelijk gaan mengen in het verkeer van Nieuw Zeeland. Appeltje eitje joh! Moet zeggen dat het me goed af gaat! Is net motorrijden zou papa zeggen, gewoon vooruitkijken en beetje anticiperen (zal maar niet zeggen hoe mama in de auto zou zitten). Maar prima ritje naar ons hotelletje, waar ze buitengewoon relaxed zijn (zowel in hotel als op straat als in de winkels). Een goeie ronde door Auckland in de eerste zonnestralen doen ons goed en stralen de rust van de stad over op ons, de vakantie kan echt beginnen!
In het hotel hebben we een prettige kamer met een knus bed en een fijne douche. Op die douche hadden we ons erg verheugd en waren we ook aan toe. Even een akkefietje met de rookmelder, want deze gaf na het douchen een irritante hoge piep. Twee man sterk met een ladder en batterij had het snel gefixt. Nu weer de sneakers ondergebonden om terug de stad in te lopen.
Nationale dag van de borrel voor kerst, althans de meeste bedrijven hebben de hele horeca afgehuurd. Dus we hebben lang moeten zoeken naar een restaurantje waar we dan snel onze pizza’s naar binnen konden schuiven. Onze laatste avondmaal in NZ is ook alweer geboekt. In the orbit in de skytower!! Kijken er al naar uit, maar stellen het zo lang mogelijk uit natuurlijk, eerst de rest van Nieuw Zeeland bekijken. Feit dat ze hier relaxter zijn is maar weer geleverd: Zomaar een compliment over de groene afritsbroek van Otto.
12 december – Coromandel
Zo, een heerlijke nacht van ruim 12 uur, we zijn bijgeslapen! Netjes om 10 uur uitgecheckt en we mogen de auto nog even laten staan tot de lunch. Kunnen we snel een ontbijtje scoren in de stad en onze plannen bespreken. De Coromandel staat op het programma en we moeten een kleine 70km rijden. ‘Snel’ even een stop maken bij wat lijkt een intermarché zoals we die kennen in Frankrijk. Een fijne winkel waar ze alles hebben, ook mooie budgetversies voor ons studentenvoer. Na een boodschap van 1.5 uur, kunnen we ons voorbereiden op de komende dagen. We hebben besloten de Highway 1 te pakken richting Hamilton en we slaan af naar de Coromandel van route 2. Bij de plaats Thames wilden we graag in de regio een camping zoeken en eenmaal bij het plaatsje stond er een mooi bordje met camping rechtsaf.. Na ruim 7 km doorrijden begonnen we ons al zorgen te maken dat we de camping niet zouden kunnen vinden, voor je het weet rij je weer door tot je thuis bent natuurlijk ;) (tsjah, zoals in die zomer van Frankrijk 2011). Gelukkig was daar een vrouw aan het wandelen met haar hondje. We zaten volgens haar nog steeds goed en moest nog maar 5 km deze weg aanhouden voor we er zouden zijn. De DOC camping, waarbij er weleens een wachter langs kan komen en je gegevens kan controleren, maar voor de rest regel je het zelf. Dus wij netjes een envelop invullen, geld erbij stoppen en de ‘tag’ van het labeltje achter de ruit geplaatst. Lekker eenvoudig. Ons sanitair van deze camping is een buis met een wc bril, waar je – als je geluk hebt – je keutel nog op de bodem kunt horen en zien vallen, nog voor je klaar bent. Mama (Marijke) zou het verschrikkelijk vinden, wij vinden het wel komisch :P
Koken is prima gegaan, 1 pitje, maar dat waren we wel gewend met de vakanties in Nederland. Daarna maar eens lekker de camper omgebouwd tot een leuk droompaleis en nu zitten we in de camper. Irene leest, ik typ nog even een verslagje en met de klok van de tablet op 09:40 weten we dat jullie werkdag nu lekker gaat beginnen. Wij doen de oogjes dicht, morgen weer een lange dag met wandelingen! Welterusten.
13 december – Coromandel (Thames – Mill Creek)
S’nachts plassen is met een wc ver weg nog best een uitdaging. Voor een man nog niet zo’n probleem, maar de ‘tegen het achterwiel hangende’ techniek werkt nog best goed voor een meid! Na veel gelach door geslapen tot 8 uur. Vanaf hier de draai proberen te vinden om z.s.m. het bed op te ruimen en vervolgens ontbijt te maken. Het brood, de kaas, de jus en appelsap, het smaakt hier allemaal prima! Tandjes poetsen in het heldere water van de rivier achter ons en een ochtendwandelingetje. Wij konden weer gaan. We vervolgen de weg noordwaarts de Coromandel in, richting Whitianga. Ondertussen 2x een top maken, voor de Kauri boom. Ik denk dat je, wanneer je met 8-10 man de armen vasthoud, je eindelijk een rondje om de stam kan maken. Zo groot zijn deze bomen in omvang. Daarna komt er eigenlijk 35 meter hoge stam zonder iets en eindigt hij mooi in een bladerboom. Twee grote groepen van deze bomen hebben we bezocht tijdens een wandeling door een mooi stukje natuur. De eerste was trouwens een hele klus om die te vinden. Een bordje niet groter dan een bordje van de nooduitgang stond langs de weg en wij dachten, mooi zijn er bijna… Bleek dat daar de ingang al zat… Pal aan de weg, misschien 70 cm breed meteen een natuurtrap omhoog, vet! Onderweg nog 2 onverwachte stops gemaakt. De eerste voor een stel zwijntjes, liep zomaar voor ons de weg op.. en omdat er al meer mensen stonden, zijn we maar eens gaan kijken. Mooie kleine beestjes die door de lokale boer op blote voeten werden verzorgd. Foto’s zeggen hier alles, dus die volgen nog. Na een kleine 5 minuten nog een stop gemaakt voor een waterval.
Na de lange weg door de bergen te rijden, zijn we aan de oostkust van de Coromandel gekomen, op een camping bij Mill Creek. De beheerder kwam ons netjes opzoeken, praatje maken in zijn ontzettende platte accent en gaf aan dat we ook toegang hadden tot de “birds en the beasts”. Dus zijn we na het eten nog een rondje gaan maken door zijn – werkelijk waar – fantastische verzameling exotische vogels. Nu weer lekker aan het typen, terwijl Irene de e-reader er even bij pakt. Morgen de wekker weer vroeg, lekker even douchen en naar Cathedral Cove!
14 december – Cathedral Cove
POEF – je mooie planning is waarschijnlijk al door de war nog voor het licht is. Het heeft de hele nacht flink geregend. We hopen dat het snel droog gaat worden, maar achteraf blijkt dat niet het geval. Niet eens een beetje minder hard, gewoon heel de dag een flinke douche uit de wolken. Niet een ideaal plaatje voor Cathedral Cove. Gelukkig heeft deze camping een overdekte keuken, waar we lekker kunnen ontbijten en daarna even kunnen douchen.
De beslissing is gevallen. Geen alternatieven in de buurt en we weigeren een dag te verspillen in de auto. We gaan ontbijten, douchen en dan gewoon naar onze bestemming in Cathedral Cove rijden. De lange, mooie route naar Cathedral Cove is intensief, maar mooi om te rijden (zelfs in de regen). Eenmaal bij de parkeerplaats de beslissing gemaakt om door de stromende regen de wandeltocht van ruim twee uur te gaan doen. De droge kleren liggen al klaar. Nadeel is dat we de goede camera niet mee durven te nemen, dus dat de foto’s hiervan enkel van de Go Pro afkomen, die mag namelijk wel lekker nat worden. De weg ernaartoe ging door bos, weiland, rotsen en regen. Geniale uitzichten over de kustlijn wisselden zich af met mooie paden door het binnenland. We hebben zelf wat spectaculaire shots uitgezocht, waarbij flink wat geklauterd moest worden. Het laatste stukje droge schoenen werden door een flinke golf onder water gezet.
Eenmaal in de auto ons best gedaan om te kleden en we zijn weer met droge kleren vooruit gereden naar het dorpje Whangamata. Hier hebben we niet veel meer gedaan, klein rondje lopen, nieuwe cap scoren voor op Otto’s hoofd en Fish & Chips eten. Bij de lokale VVV bij de lieve hoogbejaarde dame gevraagd hoe en wat hier in de regio. Ze heeft ons geweldig geholpen en we kunnen vanavond in de auto even de plannen tot kerst bijstellen. Ze heeft ons verwezen naar de DOC camping en we konden weer verder. Zijn we bijna bij de camping, komen we een ‘ford’! Tegen, een wat? Een ‘ford’. Zie het als een verlaagde brug, waar bij laag water het water onderdoor kan, bij hoog water het er ook overheen kan stromen. Ik wilde al gaan rijden, maar Irene hield me tegen, we zijn eerst gaan kijken, bij nader inzien was het water toch aardig hoog en ik durfde het niet 100% aan… klein stukje terug gereden (waren op weg naar andere camping), zagen we een man langs de weg staan en heb het maar even gevraagd. Hij zei dat we dat wel gingen redden en reed netjes voor ons uit, om het even met eigen ogen te inspecteren. Nadat hij als een echte gentleman naar de overkant was gereden, konden wij volgen. Gehaald! Gelukkig, lekker de auto ergens parkeren en slapen.. Hopen dat het niet te hard gaat regenen vannacht, kans bestaat dan dat we morgen niet meer weg kunnen vanwege de hoge waterstand.